Wedstrijden
Er is een uitspraak van een beroemde componist (Béla Bartók) die zegt: “Competitions are for horses, not artists”. Oftewel, het creatieve proces is niet iets dat zich leent voor wedstrijden. Je vergelijkt tenslotte appels met peren. Waarom zou de Nachtwacht van Rembrandt beter zijn dan… ik noem maar wat, De Kus van Rodin?
Kapsels vallen voor mij onder beeldende kunst. Het materiaal is haar, maar verder is het net zo beeldend als verf op papier, of linnen, het werken met hout, glas, brons, klei, you name it. Je werkt met vorm en kleur. Het leuke van een kapsel is dat het zich meestal op het hoofd van iemand bevindt.
Waar het om gaat is: hoe creatief is de maker en hoe vernieuwend is het kunstwerk? Een onderwerp kan vaker verbeeld worden. De hierboven genoemde Kus (van Paolo en Francesca da Rimini), gemaakt door Rodin, is ook al te zien bij William Dyce. Een totaal andere kus zie je weer bij een leerling van Rodin, Constantin Brancusi. Je moet ze zelf maar even googelen. Een kus, is een kus, is een kus, maar dan telkens weer anders.
Als je iets maakt, of het nu voor een wedstrijd is of niet, dan probeer je (als creatieveling) iets te maken dat uniek is. Niet afgekeken, niet gekopieerd (want dat is plagiaat). Je maakt iets oorspronkelijks, je geeft een eigen versie van iets.
Maar goed, wedstrijden dus. Ik werd gevraagd te jureren bij de Wella TrendVision Award. En het leuke van deze wedstrijd is dat je de hele dag alle kandidaten kunt volgen. Je kunt zien wat het moodboard is van waaruit ze werken. Je kunt zien met welk model ze binnen komen. Hoe ze te werk gaan, hoe de technische vaardigheden zijn, de afwerking, en last but not least, het eindresultaat. Het is een nerveuze toestand en er kan er maar één winnen. Dus uiteindelijk geef je de meeste punten aan één van de kandidaten. Gelukkig heb je collega-juryleden die ook een mening hebben en dan blijkt wel wie de hoofdprijs krijgt.
Ik vind: je moet doen wat je kan (natuurlijk, je moet nooit doen wat je niet kan, want dat kan je immers niet), je doet het zo goed mogelijk en dan heb jij laten zien wat je waard bent. Over het algemeen: maak af en toe eens iets “om het eggie”. Dat kan een wedstrijd zijn, maar ook een photoshoot. Een collectie zelfs. Ik ga nog een keer iets schrijven over het maken van collecties.
Waarom is het belangrijk om af en toe iets te maken om het eggie? Je daagt jezelf uit. Je gaat eventjes tot op de bodem en naar de toppen van je kunnen. Je moet iets neerzetten dat artistiek de moeite waard is èn technisch helemaal tip top. Natuurlijk heb je al lang gewerkt aan jouw stijl, je weet wat voor soort werk je wilt maken en de techniek heb je in je vingers. Je zult niet iets voor het eerst uitproberen wanneer het voor een serieuze krachtmeting is. Hoewel, sluit niet uit dat dat toch kan gebeuren. Vidal Sassoon heeft over zijn wereldberoemde Five-point gezegd: ik deed gewoon maar iets. Dat kan ook. Maar dan ben je wel redelijk geniaal.
Kom ik bij mijn conclusie, die sterk overeenkomt met het motto van de Olympische Spelen: het meedoen is belangrijker dan winnen. Maar mijn argument is anders: door het meedoen groei je. Je daagt jezelf uit en je komt verder. En wie er wint… ach, is niet belangrijk. Jij hebt gewonnen, in alle gevallen!
© HansBeers.com
P.S. Kijk hieronder voor een video-verslag van de Wella TrendVision 2016 Award op Nickelodeon (Joy & Bart):
Joy & Bart – aflevering 16 – Haarshow